Wanda Sampolska

9 sierpnia 2024 r. mija 20 rocznica śmierci Wandy Sampolskiej (1906-2004), bibliotekarki Miejskiej Biblioteki Publicznej w Lublinie, Centralnego Instytutu Rolniczego w Puławach, Centralnej Biblioteki Rolniczej w Warszawie.

Urodziła się 6 czerwca 1906 r. w Peczarze (pow. Niemirów, obecnie Ukraina) na Podolu w rodzinie inżyniera-architekta Tadeusza Węgorzewskiego i Wincentyny z Michalikowskich. W styczniu 1914 r. rodzice przenieśli się do Lublina. W 1916 r. rozpoczęła naukę w gimnazjum. Ukończyła je w 1925 r. i podjęła pracę urzędniczki w garbarni w Lublinie. W 1928 r. wyszła za mąż za Jana Sampolskiego, prawnika i przeniosła się do Warszawy. Tu w 1930 r. ukończyła Państwowe Pedagogium im. W. Nałkowskiego. Zapisała się także na polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, ale studia przerwała ze względów rodzinnych. Przez kilka lat pracowała społecznie w świetlicach robotniczych, prowadząc m.in. biblioteki. W 1938 r. ukończyła Jednoroczną Koedukacyjną Szkołę Bibliotekarską przy Zarządzie Miejskim m.st. Warszawy i do wybuchu wojny przez rok pracowała w Bibliotece Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W 1941 r. podjęła pracę w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Lublinie. Po powrocie do Warszawy, od 1946 do 1948 r. pracowała jako wizytator w Kuratorium Okręgu szkolnego Warszawskiego. W 1948 r. przeniosła się do Puław, gdzie pracowała w Bibliotece Centralnego Instytutu Rolniczego jako zastępca kierownika. Po reorganizacji Instytutu powstała Centralna Biblioteka Rolnicza (CBR) w Warszawie, do której w 1956 r. Sampolska została przeniesiona służbowo. Powierzono jej kierownictwo Działu Księgozbioru i Bibliografii. Nieformalnie pełniła funkcję zastępcy dyrektora CBR, zajmując się sprawami merytorycznymi, organizacyjnymi, szkoleniowymi. Zapoczątkowała opracowanie bibliografii bieżącej piśmiennictwa z zakresu nauk rolniczych „Bibliografia Polskiego Piśmiennictwa Rolniczego za lata 1954-1955” (i następne roczniki), pod jej redakcją ukazała się też retrospektywna Bibliografia Polskiego Piśmiennictwa Rolniczego za lata 1945-1957. W CBR pracowała do emerytury w 1969 r.

Wanda Sampolska była osobą aktywną społecznie, bardzo uczynną, miała charakter społecznikowski. Była sekretarzem Koła Związku Bibliotekarzy i Archiwistów Polskich, działała w Związkach Zawodowych. W CBR organizowała różnego rodzaju akcje i imprezy o charakterze towarzyskim, rozrywkowym, pomocowym (andrzejki, ostatki, „kuchenka” dla samotnych pracowników).

Była wielokrotnie nagradzana. W 1964 r. została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.

Po śmierci męża, w latach dziewięćdziesiątych przeniosła się do Iławy (do bratanicy) i tam zmarła 9 sierpnia 2004 r. Pochowana została w grobie rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

J.S.

Zob. też:

Ratus Jadwiga: Sampolska Wanda Halina (6 VI 1906 – 9 VIII 2004). W: Słownik pracowników książki polskiej. Suplement III, Warszawa : Wydaw. SBP, 2010, s. 244

Ratus Jadwiga, Stępniewska Danuta: Wanda Sampolska (1906-2004) – filar bibliotek rolniczych W: Bibliotekarze bibliotek specjalnych, Warszawa : Wydaw. SBP, 2007, s. 84-89. (Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych ; t. 10)